Fondura dunha fala na ría

Oíches Cabaleira, queridiña

Teño que erguerme cedo maña

E, todo é pouco para quen ten mancadela

Na empeña do pé nun frío de xelar da madrugada

Cando calquera roupa no corpo faise auga.

Miña fraca oíches, ponlle un nada é todo

Ao latexo do fogo da tenrura sen tristura.

Só, un anaquiño,

O  trisquiño de moito nun bo peito de viaxe

O sexa, ao bo xeito das amizades sólidas faladurías

Da auga é verde-revolta, é, quente voaxa da pel dos ventos.

Abdoulaye Bilal Traoré.